Saturday 25 June 2016

De donde vengo



Ahorita si me voy. Y ya empezo a llorar cuando escribi esas palabras jajaja. Algunos van a pensar "ya Ana ya nos despediste 3 veces" jaja y algunos " que? nunca ni nos despedimos!" porque mis ultimas semanas han sido locas con tiempo y todo. Como todo mi año de hecho. Yo se a decir como dicen algunos, que un año de intercambio no es un año de la vida, es una vida en un año, porque creo que es bien verdad. Como mi familia y mis compañeros tal vez recuerdan, estaba como un bebé cuando viné porque ni sabía como comunicar, y todo fue nuevo para mi. Poco a poco (casi!) aprendí a hablar y toda la rareza de este extraño país volvió ser mi normalidad. Este extraño país volvio a ser mi otro país de origen. Porque aunque nací en Finlandia, aquí yo nací nuevamente y todo pasado significa tanto para mi que voy a siempre llevar Ecuador en mi corazon (y e mi anadillo tambien!).

Yo volví a tener una nueva familia, nuevos amigos quienes volvieron ser como mi familia y nuevas costumnres que yo de una voy a intentar a llevar a mi otro país! (tengan cuidado finlandeses, yo quiero besos en la mejilla!). He llorado más que nunca en mi vida durante mi año aquí, he bailado más que nunca (aunque todavia me dicen que no puedo bailar aquí jajaja), preocupado más que nunca, reído más que nunca y disfrutado la vida más que nunca. Tantas noches en el carro escuchando musica latina con el maximo volumen, tantas celebraciones con familia o mi curso o mis amigos, y tantas cosas, paisajes, personas y momentos tan increíbles que no hubiese tenido mejor suerte en la vida. Mi año de intercambio no he sido lo más facil, pero no arrepiento de absolutamente nada porque ni con pequeños cambios tal vez no estariamos aquí. Aunque si una de los cambios significaria que puedo quedarme, estaria muy felíz a hacer eso. Yo hice amigos increibles increleblemente rapido, me enamore de un país y de un chico, encontre un colegio que también volvio a ser mi familia y comí muchas fritas y muchos chifles.

Es muy dificil a saber que decir ahora, porque no tengo palabras. Solo quiero decir gracias. Gracias por lo bueno y de malo de cuál yo aprendí. Muchisimas muchisimas gracias por mi otra familia quien abrió las puertas de su casa para mi y me aceptaron como parte de la familia y me entendieron también con las diferencias de la cultura. Gracias tambien por una otra familia super linda, quién hico lo mismo aunque no me debían nada. Gracias por todos mis amigos y amigas que siempre han estado aquí para mi en mis momentos buenos y malos (krhm esos especialmente jaja), pensando en lo mejor para mi, entendido a mi, ayudado muchisimo con mi español y quienes yo quiero DEMASIADO. Gracias por mis papás en Finlandia por primeramente darme esta opprtunidad. Y gracias por este país que me hico a ser parte Ecuatoriana por siempre.

Yo queria ver todos ustedes una (mil) vec(es) más, pero mi vuelo ya se va en menos de 12 horas y el tiempo se fui demasiado demasiado rapido, lo de que yo tenía miedo. Hay mucha gente con cuál ni podia despedire bien, pero de hecho ni estoy despidiendo porque yo si voy a regresar, y estoy 100% segura de eso. Cuándo? No se, pero tan pronto que puedo. Y las puertas de mi casa en Finlandia siempre estan abiertas para ustedes. No puedo decir que ahora me voy a la casa, porque aquí ya es mi otra casa y me duele demasiado demasiado a irme y yo voy a extrañar todo y todos tanto ni tienen idea,  pero ya toca y lo que me hace sentír un poquito mejor es el hecho que yo si regresaré. Falta tantas cosas para cuales no he tenido tiempo, pero tengo solo más razones a regresar - la costa y canopy y el parque de iguanas me esperan! Esta es literalmente la más dificil cosa que he nunca hecho, pero este año me ha hecho más fuerte y yo se que voy a sobrevivir porque les quiero ver nuevamente tan protno que posible. No me olvidaran, yo nunca lo hare! Ahora voy a intentar ser felíz  porque prefiero ser felíz de todo que ha pasado, que triste de que ya se acaba - aunque solo por ahora. No es un Adíos Ecuador, es un hasta luego. ❤️

Suomi, mä oon lähössä kotoota ja tulossa kotiin. Tää on vaikeinta mitä oon ikinä tehnyt ja tarviin teitä ja haleja enemmän kun koskaan, mutta oon super ilonen että jo kahen päivän sisällä nähään. En nyt pysty ajan enkä mun itkutilanteen puolesta kääntämään tätä vielä, mutta joku toinen päivä. Nähdään pian. ❤️

Monday 13 June 2016

Las islas Galápagos

It has been almost a month now but the Galapagos trip is still for sure freshly in out minds! It was an amazing experience, yes the trip was really expensive, but it was definitely worth it. We stayed 4 days in a boat (apart from the 1h last night when we got a permisson from the captain to visit a city, and the enxt morning when we went up on one of the islands to dee the giant turtles that live on land) with great food and amazing views all around, went snorkling 2 times almost every day and the rest of the time spent palying cards or conversating with the other 17 exchange students and most importantly we saw a great amount of incredible species incredibly close, and most of them were endemic meaning that it was literally an unique trip because thos species you can't find anywhwere else. We jumped of a boat, swam with tiny sharks, took selfies with seaturtles, had a great time seeing other exchange friends and also got to spend time together a bit in Quito, and over all had an amazing week. I took forbiddingly many photos and videos but I tried to choose a few (eh) of my favorites to post here, the rest you'll find at my facebook (as well as my other photos from Ecuador and the other trips, they're all public for also people who are not my friends!). Lots of greetings, I'm off to enjoy my last whole week in Ecuador!

Galapagos reissusta on kulunut jo melkeein kokonainen kiireinen kuukausi, mutta on silti vielä kyllä oikein tuoreena kaikkien meidän mielissä! Oli kyllä ihan mieletön reissu, jep oli hurjan kallis, mutta takuulla kaikkien munkin tekemien kesätyötuntejen arvoinen. Majailimme 4 päivän verran veneellä (lukuunottamatta viimeistä päivää, jollloin saimme kapteenilta illalla luvan mennä tunniksi yhteen kaupunkiin vierailulle ja seuraavana aamuna suuntasimme maalla asustelevia jättiläiskilpikonnia katsomaan) jolla söimme super hyvää ruokaa ja nautimme upeista maisemista joka puolella, käytiin snorklaamassa melkeen joka päivä kaks kertaa ja loppuaika vietettiin vaihtarikavereitten kanssa pitkästä aikaa jutellen taikka aurinkoa ottaen (mutta voi meitä ulkomaalaisia päiväntasaajan aurinko sai kyllä aikaan sen että jokainen meistä paloi, toiset enemmän ja toiset vähemmän heh), ja kaikista tärkein osanen tietysti oli että nähtiin uskomattomia eläimiä uskomattoman läheltä, joista suurin osa vieläpä on endeemisiä, eli kirjaimellisesti oli uniikki matka sillä näitä lajeja ei misään muualta maailmasta löydä. Hyppäsimme veneen katolta mereen, uimme pienten haitten kanssa, otettiin slefietitä merikilpikonnien kanssa, vietettiin ihanaa aikaa pitkästä aikaa muitten vaihtarikavereitten kanssa saarilla ja myös vähäsen Quitossa ennen ja jälkeen reissua, ja kokonaisuudessaan oli upea viikko. Otin luvattoman paljon kuvia ja videoita, joista yritin valita muutaman (eh) parhaan tänne laitettavaksi, loput löytyy mun facebookista (niin kuin kaikki muutkin mun julkaisemista kuvista täällä Ecuadorissa ja muilta ECU-matkoilta, kaikki nämä albumit ovat julkisia myös niille joiden kanssa ei olla facebook kavereita! ). Paljon terkkuja ja haleja sinne, mä painun nauttimaan mun vikasta kokonaisesta viikosta Ecaudorissa, chao!